Zaskakująca Troska Dzieci siedzące przy mnie, gdy nie umiem poradzić sobie z wszech ogarniającym smutkiem. Tymek ocierający mi łzy i Marta dzwoniącą do Krzyśka, która mówi mu, żeby przyszedł do domu, bo mama jest smutna i płacze a „tylko Ty tato umiesz ją pocieszyć”. A ja słysząc to ryczę ze wzruszenia i niewymownego szczęścia, że […]
Sernik ze łzami, makowiec także, łzy na choince i w każdym prezencie. Wierzę, że jesteś z nami – choć w innej postaci. I tego się trzymam. I nie tylko ja … sam wiesz. To już pół roku, jak zmieniłeś postać. „A nadzieja znów wstąpi w nas, Nieobecnych pojawią się cienie. Uwierzymy kolejny raz, W jeszcze […]
Mama powiesiła w sypialni w Zielnikach nasze siostrzane zdjęcie z Rewala z czerwca tego roku:
Stoję na przystanku. Nieprzyjemnie wieje i zawiewa. Jeden autobus wypadł, drugi się spóźnia. Ma to o tyle znaczenie, że jest mi coraz zimniej i myśli w głowie mi drętwieją, a także uszy mi więdną z powodu nadmiaru słowa „kurwa”, od którego nie mogę uciec …
Dlaczego ludzie naklejają sobie na samochodzie tak idiotyczne znaczki jak łosie? Potem jeżdżą jak łosie … Jestem zmęczona ludźmi, pośpiechem, wsiadaniem i wysiadaniem z samochodu, skrobaniem szyb, zakupami, robieniem obiadów, a wcześniej ich wymyślaniem.
Dziś sernikowo, makowcowo, piernikowo .. a wszystko przez to że Gosia przyniosła do pracy piernikowe Lisy :)Tak jakoś bardziej poczuło się święta czyż nie?
Po co jest drugi człowiek? Aby zadzwonił właśnie wtedy, kiedy siadasz przy stole w kuchni i jesteś bliski załamania się, bo tęsknota i braki sa tak wielkie, a gorycz tak mocna, że nie masz już sił na pozytywne myślenie, na mobilizację.
For all of the books we’ve come to read. It’s kind of amusing, we don’t have very much that’s very smart to say. Theories we tell ourselves we need. I think we could lose them. It’s funny how those theories end up in our way.