Wczoraj z racji Tymkowego występu na deskach sceny poznańskiego Betlejem odwiedziłam Stary Rynek. Zastałam go w bardzo świątecznych już nastrojach rozpoczynając od straganów z różnymi różnościami, a na rzeźbach lodowych fantastycznie podświetlanych kończąc.
U dzieci czasami występuje ten kłopot, że siadają i nie wiedzą w co się bawić. I nie zawsze wynika to z nadmiaru zabawek w pokoju. Czasami, podobnie jak my dorośli, nie mają na nic ochoty, albo zbyt wiele pomysłów przewala się po ich głowach. Ale ostatnio, kiedy zawitała do nas po długiej nieobecności Zosia, dziewczyny […]
Dzieci mają swoje pieniądze, a my zadanie nauczyć je oszczędzania, a może bardziej nawet gospodarowania pieniędzmi.
Wracamy z Krakowa. Jest już po 22. Dzieci od progu w podskokach rzucają się nam na szyje. Hmmmm …
Marta jest szczęśliwa. Widać to na jej buzi. „Mamo, jak się cieszę, że idę do czwartej klasy!”
„Aby rzeczywistość była piękniejsza od marzeń” … jakże to tak? a właśnie, że tak! Jak modlitwę co dzień rano powtarzać i szukać, i tworzyć właśnie takie „dzisiaj”. Piękne choć zwyczajne. I jeszcze jedna myśl powiązana: żeby tworzyć dzisiaj, które przerastać będzie marzenia, należy posiadać i pielęgnować marzenia, potrafić marzyć, odważyć się marzyć.
Szczegóły, dosłownie drobiazgi życia nadają mu urok, czasami przyczynią się do olśnienia, do zmiany kierunku. Stoję za zasłoną do dziecięcego pokoju – czuję jakbym stała na progu zupełnie innego świata. Patrzę, jak dzieci rozmawiają ze sobą, jak uzupełniają się lub ścierają się ich charaktery, interesy, pragnienia.