Pierwsza dyszka
Pobiegłam. Na dyszkę. Z innymi. Z uśmiechem. Z założeniem, że dam radę w godzinę. Odliczaniem ostatnich 3 min na starcie zajęły się … Luxy i ich Hymn.
Lizbona
Na początku była Siesta słuchana na popołudniowej zmianie, potem zakochałam się w dźwiękach Sombremesy JO. I tak zasłuchana przeczytałam Muzykę moich ulic. A wszystko to zaprowadziło mnie i Jaskóła (!) w wąskie uliczki Alfamy, Mourarii, Bairro Alto i rozległe nabrzeże Tagu w Belem. Przemierzyliśmy pół Lizbony w tramwaju linii 28, zjedliśmy rybkę w Tabernie w […]
Czerwone dachy Alfamy
Pragnienie zobaczenia Lizbony przyszło do mnie z kolejną płytą Jo. Nie każdą jestem w stanie słuchać. Już nie. Sombremesa jednak trafiła prosto do serca i tam została. Potem przeszłam ulicami Lizbony widzianej oczyma Marcina Kydryńskiego, aby dotrzeć do swojego spotkania ze stolicą Portugalii. To podróż wyjątkowa, pełna gwaru miasta i jednocześnie jego ciszy otoczonej praniem […]
Wsi spokojna, wsi wesoła
Masłowiczki. Początek lipca 2016. Stary dom pod starą lipą. Pewnie ponad stuletni. I my w nim. Jedne z najpiękniejszych wakacji. Pola, łąki, domy porozrzucane o pół kilometra od siebie, owce na pastwiskach.
Chwilo trwaj!
Tyle dobrych zdarzeń spotyka mnie ostatnio. Drobne są i w sumie, ktoś z zewnątrz powiedziałby, że to przecież nic nadzwyczajnego. A jednak. Małe zachwyty, małe zdziwienia, drobne chwile szczęścia. Właśnie ono, czyli moje szczęście, mieści się najczęściej w chwilach. Dlatego powtarzam sobie w duchu”Chwilo trwaj”.
Warszawa. Na Miodowej.
Nocny jeszcze Poznań. Jeden z pierwszych tramwajów. Potem podróż i świt na polach między Poznaniem a Warszawą. I chłodna, ale bardzo słoneczna z lazurowym niebem, Warszawa. Kasztany w Ogrodzie Saskim. I Muzyczna na Miodowej. A potem brzmienia najróżniejszych instrumentów, czyste i mniej czyste. Głos ćwiczony gdzieś w sali. Dźwięki fortepianu. I koncert uczniowski z finałowym […]
Nieba kawałek.
Niebo. Tatku mój Kochany. Natalia wreszcie zarejestrowała tę piosenkę, która tyle łez wyciska z moich oczu. Porusza do głębi i melodią, i słowami i jeszcze czymś czego nazwać nie umiem. Posłuchaj, od 2:20 się zaczyna. Wcześniej jej świadectwo.
pytania na dobry początek
Odpuść sobie standardy. Odpuść schematy. Bo nie rozwiniesz skrzydeł. Posłuchaj co Ci w duszy gra. To jest muzyka dla Ciebie. Twoja muzyka – Twoje życie. Bo w głębi siebie wiesz czego chcesz, co Ci przeszkadza, na co masz ochotę, co jest ważne, a co może poczekać.
wędrówka wdzięczności
boję się bardzo, nawet zaryzykuję, że cholernie się boję i staram się znaleźć guzik, którym można wyłączyć myślenie o jutrze i zostawić tylko tryb: „tu i teraz”