miłość

Tereska jest żoną – Arek jest jej mężem. Radość, łzy, szczęście, szaleństwo. A sprawczynią całego zajścia jest miłość. Miłość jest darem … właśnie nie ofiarą, tylko darem. Zapamiętałam ze słów dnia wczorajszego. Przez całe życie przyjdzie mi mierzyć się z miłością, z dawaniem, z wiernością wyborowi. Całe moje życie. Tereska zaufała sercu. A serce jest źródłem życia. Zaufała zatem głębokiemu, jeśli nie najgłębszemu ze źródeł. Tysiące myśli przebiega przez moją głowę i serce. Tak się cieszę, że płaczę. Tak bardzo się cieszę. Każda głęboka miłość, nawet ta u progu swej drogi, każde poczęte dziecko – to taki dar dla mnie, wskazówka, drogowskaz, małe schronisko, w którym grzeję swe, czasami zmarznięte, serce. I to nieodparte pragnienie, aby kochać, aby dawać, tak po prostu – nic nie chcąc w zamian, kochać tak zupełnie niemedialnie. Kochać myślą, słowem, sercem i ciałem.