Tak bardzo, bardzo dziękuję za ludzi, których spotykam na swoim szlaku.
Słowa nie są tak pojemne, aby wyrazić wdzięczność. Dziś czuję to bardzo mocno. Takie niesłychane ciepło rozchodzi się wokół serca.
Za ludzi, których spotkałam, spotykam, którzy towarzyszą mi na różnych odcinkach szlaku.
Każdy z Was w mniejszym lub większym stopniu wręczył mi kubek wody, albo choć kilka kropel, łyków. Bez tejże wody nie byłabym tu, gdzie jestem.
Jesteśmy niesamowitą mozaiką. I nie ma w tym przypadkowości.
