Czas. Najcenniejsze co mogę Ci dać, to mój czas.
Mój Synku, moja Córko.
Wspólne śniadania, kolacje.
Czytanie bajek. Wędrówki. Spacery. Zakupy.
Słuchanie jak opowiadasz o pani zimie, kartkówce z historii i pysznym obiedzie w szkole.
Mój czas dla Ciebie i z Tobą, to skafander ochronny, abyś mógł pełen wiary i nadziei ruszyć w świat.
Abyś umiał kochać. Dawać i przyjmować. Abyś wierzył w siebie.
I jeszcze mogę Cię nie oceniać i przyjmować takim jakim jesteś.
Choć to trudne, bo zawsze jakieś oczekiwania pałętają się po mojej głowie.
Stworzyć dom, do którego chętnie będziesz wracał.
I powiem Ci, że pamiętam jak byłam dzieckiem, pamiętam niektóre smutki, sporo radości.
I może jest we mnie ten uśmiech, bo moi rodzice przyjmowali mnie taką jaką byłam.
Najważniejsi dorośli w moim życiu – rodzice i dziadkowie – mieli CZAS dla mnie.
Otrzymałam wiele – teraz czas na dawanie.
może już widziałaś: https://www.facebook.com/mniejekranu/videos/1531976020375536/?fref=nf
bardzo w temacie 🙂 pzdr!
Widziałam. Bardzo w temacie i bardzo na czasie 🙂 Dziękuję i ściskam!